Sevinirken

Öncelikle hem imam hem de öğretmen olarak atanan küçük büyük herkesi tebrik ederim. Allah yardımcıları olsun.

Hatırlatmak istediğim bir husus var: Sevinç anları Allah'ı en çok anıp hamd etmemiz gereken anlardır. "Şu kadar çalışmam sonucunda şunu başardım/yaptım/ettim." vs. derken Allah'ın inâyeti de unutulmamalı. O yardım etmese kimse bir şey başaramaz. Bu yüzden ilk sevinç anında bir "elhamdülillah" deyivermek, hamdi dilden düşürmemek çok önemli.

Böyle anlar kaçırılmamalı. İmtihan tam da böyle anlarda zaten. Hatırlayalım, çocuğunu kaybeden bir kadın kabrin başında ağlarken Resûlullah (s.a.s.) gelip "sabret" demiş, kadın da Efendimiz'i tanımayıp çıkışmıştı. Ardından gelip özür beyan etmişti ama Efendimiz (s.a.s.) "Sabır musibetin ilk tosladığı anda gösterilen şeydir." demişti. (Buhârî, Cenâiz, 31)

Sevinçte de hüzünde de o ilk an, kaçırılmaması gereken an bu. Anlık bir sevinçle "Çok çalıştım ve atandım!" derken bir taraftan şükredilmiyorsa o an kaçırılmış oluyor. Dikkat etmek gerekiyor.