Bir yerde hayır işleri için yardım toplanıyor, sonrasında toplanan paralar sayılıyor. Paraların içinde de bir tane buruş buruş edilip atılmış beş lira var. Sayan kişi söyleniyor: "Ya hu beş lira koyuyorsun, onu da ne hale sokmuşsun!" Sonra o buruşturulan parayı düzeltip bir açıyorlar ki, içinde kocaman bir Reşat altın!
Meğer hayır sahibi kimse görmesin, amelime riyâ, kibir, gurur bulaşmasın diye böyle bir yol tercih etmiş. Bu kişi muhtemelen hayrından elde ettiği sevabı tastamam aldı. Peki biz bu hikâyeden hissemizi alıyor muyuz?
Bu hikâyeyi kendisinden dinlediğim hocam şöyle diyordu: "Âh, kaldı mı şimdi böyle adamlar!"
Her işi yalnızca Allah rızası için yapmak; hem çok büyük bir imtihan hem de sonunda aklın, hayalin alamayacağı ecir, mükâfat bulunan çok büyük bir meziyet. Bir de artık her şeyin görülüp gösterildiği şu çağda bu ne çarpıcı bir hikâye!
Hakikaten, kaldı mı böyle adamlar?
"Allah, o nûr ve kitap vasıtasıyla rızâsını arayanları ebedî huzur ve kurtuluş yollarına iletir. Onları kendi izniyle küfür ve günah karanlıklarından iman aydınlığına çıkarır ve onları dosdoğru yola ulaştırır." (el-Mâide 5/16)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder