Hayatta yüz yüze geldiğimiz olumsuzluklar karşısında insana dair ümitlerimizi yitirmemek adına şunu iyi bilmemiz gerekiyor: İnsanın olduğu yerde her türlü güzellik de kötülük de ortaya çıkabilir. Bu yüzden ileride hayal kırıklığına uğramamak için kafamızda hiç kimseyi günahtan âzâde görmemeliyiz.
Bu hiç kimseye güvenmeyelim demek değildir. Zaten böylesi çok kötümser bir tavsiye olur. Başkalarına güvenmeliyiz, fakat bir insana güveniyormuş gibi güvenmeliyiz. Ötelerden haber getiren bir peygambere güveniyormuş gibi değil.
Bu ön kabuller hataları karşısında insanları tastamam silmeden, onlara insaflı ve ölçülü yaklaşabilmemize de yardımcı olacaktır. Böyle düşünen biri hata yapan biri için en fazla "insandır, yapar, Allah affetsin" der, dua edip geçer. Ama öbürü her türlü bedduayı etmekten geri durmaz. Bu da ölçüsü yitirilmiş kabullerin kaçınılmaz neticesi olan ölçüsü yitirilmiş bir tepkidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder