Bir müslüman severken iki şeye dikkat etmelidir. Birincisi: Sevdiğim kişiye her şeyimi vermeye hazır mıyım? İkincisi: Sevdiğim kişiyle hesap görüldükten sonra aynı yere gitmeye razı mıyım?
Birincisini açıklayacak olursak; efendimizin (s.a.s.) bize öğrettiğine göre yumruk kadar olan kalbimiz vücudun en kritik organıdır ve koca bir beden onun durumuna tabi olur. O iyiyse tüm beden iyidir, hastalıklıysa tüm beden bu hastalıktan etkilenir (Buhârî, Îmân, 39). Hem madden hem manen durum böyledir. Bu sebeple insan kalbini kime bağlıyorsa beyniyle, bedeniyle, ruhuyla onun esiri olur. Bu esaret sonucunda yanlışıyla, doğrusuyla onu sever ve hayranı olur; kusurlarını göremeyecek kadar körleşir.
İkincisi; "Kişi sevdiğiyle beraberdir." (Buhârî, Edeb 96). Bu da hem dünyada hem ahirette böyledir. Çünkü birini severseniz dünyada onun yaptıklarını yapar, onun gibi yaşar, onun onayladıklarını onaylar, reddettiklerini reddedersiniz. Bunun neticesinde ahirette onun gittiği yere gidersiniz. Yani insan birini severken iki kere düşünmelidir.
Allah bize sevdiklerini sevdirsin. Sevmediklerinin muhabbeti gönlümüzde varsa onu da def eylesin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder