Saygı

Saygı. Pek çok ahlâksızlığın, sapıklığın, toplumun değerleriyle bağdaşmayan problemli durumların potasında eriyip kaybolduğu o tılsımlı kelime.

Dostlar; herkese, her şeye saygı duymak yok İslâm'da. Bu popülist, uyduruk bir tavır. Müslüman toplumu ifsâd edecek bir günahla karşılaştığında o günahın sahibine güzel bir üslûpla hakkı, doğru yolu tavsiye eder, böylece onu yürüdüğü yanlış yoldan dönmeye davet eder. İçinde bulunduğumuz durumda müslümanlar olarak bu görevimizi çoktan unutmuş görünüyoruz ve olur olmaz her şeye saygı duymayı erdem zannediyoruz ki ne acı! Böyle giderse yarın öbür gün mesela bir hırsız da "o kadar emek veriyoruz, tasvip etmiyorsanız bile bari saygı gösterin bize!" diyebilir. Bu normal bir talep olur mu sizce? İşte bugün bazı sapkın grupların kendilerine saygı duyulmasını beklemelerinin bundan farklı bir yanı yok. Öte yandan bizden böyle her konuda saygı bekleyenlerin bir müslümanın "bu İslâm'a aykırı, değerlerimizle bağdaşmıyor!" feryâdına saygı göstermemeleri ve susturmak için her şeyi yapmaları da başka bir garâbet. 

Hâsılı birileri bizi çağ dışı ilan etse de, kınasa da İslâm'ın reddettiğini reddetmekten, İslâm'ın iğrendiğinden iğrenmekten, İslâm'ın sevdiğini sevmekten çekinmemeliyiz. İmanın tadını ancak bu şekilde alabiliriz.

Zaten sizce de zaman zaman bu kirli çağın dışında olmak, içinde olmaktan daha iyi değil mi?

"İçinizden hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir." (Âl-i İmrân 3/ 104)