Hep bahsediyorum, genelde kızıyorlar ama yine de söyleceğim: Genç kardeşlerim; güzel bir yaşam sürmek sizin hakkınız olduğu kadar torun sevmek de büyüklerinizin hakkıdır ve herkese bu noktada sorumlu davranmak düşer.
İnsan yaşlanınca hürmet görmek, kendi canından, kanından küçük bir bebeği sevmek, ona bir şeyler öğretmek, ömrünün son demlerinde onunla hayat bulmak ister. Bu oldukça fıtrî bir istektir, ayıplanmamalı, baskı unsuru olarak algılanmamalıdır. Fakat ne yazık ki günümüzde genç kardeşlerimiz evliliği geciktirmekle başlayıp yalnızca kendilerinin merkezde olduğu, bencilce bir yaşam tarzı benimsiyorlar ve çocuk sahibi olmayı öteliyorlar. Elbette imkân bulamayanları, ne kadar istese de bir türlü nasip olmayanları istisna ediyorum. Allah tüm kardeşlerimize tez elden hayırlısıyla yuva kurabilmeyi, salih evlatlar edinebilmeyi nasip eylesin. Ancak yuva kurulduktan sonra çocuk sahibi olmayı geciktirmek hem anne baba adaylarına hem doğacak çocuklara hem de torun bekleyen büyüklere zulme dönüşüyor.
Bu noktada büyüklere evliliği kolaylaştırmak, evlenenlere ise sorumlu davranmak düşüyor.
.jpeg)